Matka Boża Hodegetria

Hodegetria- (z grec. ή oδηγήτρια[a], i odigitria, Wskazująca Drogę). Na ikonie Maryja ukazana jest frontalnie, najczęściej w półpostaci siedząca na tronie lub stojąca. Na lewym ramieniu trzyma Chrystusa Emanuela na którego wskazuje prawą dłonią. Chrystus prawą dłonią błogosławi, a w lewej trzyma zwój. Na ikonie nie widać matczynej poufałości w stosunku do Syna

Ikona Matki Bożej Hodegetrii – „Tej, która wskazuje drogę” – to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i czczonych wizerunków maryjnych w tradycji chrześcijańskiej. Jej symbolika, historia i duchowe przesłanie pozostają żywe zarówno w Kościele Wschodnim, jak i Zachodnim.

Czym jest Hodegetria?

Termin „Hodegetria” pochodzi z języka greckiego i oznacza „Wskazująca Drogę”. W ikonografii przedstawia Maryję trzymającą na lewym ramieniu Dzieciątko Jezus, a prawą dłonią wskazującą na Niego jako na Drogę, Prawdę i Życie (por. J 14,6). Ten gest Maryi nie tylko ukazuje Jezusa jako źródło zbawienia, ale także podkreśla Jej rolę jako Przewodniczki prowadzącej wiernych do Chrystusa.
Charakterystyczne dla tego typu ikon są także inne elementy: Maryja ukazana jest frontalnie, z głową lekko pochyloną w stronę Syna, którego oblicze zwrócone jest ku widzowi. Dzieciątko Jezus często błogosławi prawą ręką, a w lewej trzyma zwój lub księgę – symbol mądrości i nauki. Oblicze Maryi wyraża czułość i smutek, a Jej spojrzenie skierowane jest na wiernego stojącego przed ikoną, co podkreśla Jej wstawienniczą rolę.

Historia i znaczenie

Pierwowzorem Hodegetrii była ikona przechowywana w klasztorze Hodegon w Konstantynopolu, która według tradycji została namalowana przez św. Łukasza Ewangelistę. Ikona ta była uważana za palladium miasta – cudowny obraz chroniący Konstantynopol przed niebezpieczeństwami. Po upadku miasta w 1453 roku oryginalna ikona zaginęła, ale jej liczne kopie rozprzestrzeniły się po całym świecie chrześcijańskim, zwłaszcza na Rusi i w Europie Wschodniej.​

W Polsce wizerunki Hodegetrii również cieszą się dużym kultem. Przykładem może być ikona Matki Bożej Supraskiej, będąca kopią Smoleńskiej Hodegetrii, ofiarowana monasterowi w Supraślu w 1503 roku przez biskupa smoleńskiego Józefa Sołtana. Ikona ta szybko zasłynęła łaskami i była czczona zarówno przez prawosławnych, jak i katolików.

Hodegetria – Symbolika i przesłanie

Ikona Hodegetrii niesie ze sobą głębokie przesłanie teologiczne i duchowe. Maryja, wskazując na Jezusa, ukazuje Go jako jedyną drogę do zbawienia. Jej gest jest zaproszeniem do naśladowania Chrystusa i podążania za Jego nauką. Jednocześnie Maryja pełni rolę wstawienniczki, która prowadzi wiernych do Syna i oręduje za nimi.​
W ikonografii Hodegetrii Maryja często przedstawiana jest z trzema gwiazdami na czole i ramionach, symbolizującymi Jej dziewictwo przed, w trakcie i po narodzeniu Jezusa. Złote tło ikony symbolizuje niebo i boską rzeczywistość, a bogate zdobienia podkreślają świętość przedstawionych postaci.

Hodegetria w sztuce i kulturze

Wizerunki Hodegetrii są obecne w wielu cerkwiach i kościołach, a także w domach wiernych. Są one nie tylko przedmiotem kultu, ale także inspiracją dla artystów i ikonografów. Tradycja pisania ikon Hodegetrii jest żywa do dziś, a współcześni twórcy kontynuują kanony bizantyjskie, tworząc dzieła o głębokim przesłaniu duchowym.​

Ikona Matki Bożej Hodegetrii przypomina nam o roli Maryi jako Przewodniczki prowadzącej do Chrystusa. Jej wizerunek zachęca do refleksji nad własną drogą wiary i zaufania wstawiennictwu Matki Bożej.
Ikona Matki Bożej Hodegetrii to nie tylko dzieło sztuki, ale przede wszystkim znak obecności i opieki Maryi w życiu wiernych. Jej przesłanie pozostaje aktualne, przypominając, że to Jezus jest drogą, którą warto podążać, a Maryja – Tą, która nas na tej drodze prowadzi.

Udostępnij - dziękujemy :)

Zobacz inne Artykuły

Ikona Matki Boskiej Nieustającej Pomocy

Ikona Matki Bożej Nieustającej Pomocy a także”Cierpiąca” (Ikona Bożijej Matieri „Strastnaja”). Pewna kobieta imieniem Katarzyna ze wsi Palica Guberni Niżnienowgorodzkiej była nawiedzana przez demony. Wielokrotnie uciekała do lasu, aby tam skończyć ze swoim życiem. Pewnego dnia gdy Katarzyna zaczęła modlić się do Matki Bożej prosząc o wyzdrowienie i obiecując, że pozostałą część życia będzie w monasterze. Modlitwa została wysłuchana i odzyskała zdrowie, jednakże zapominając o obietnicy. Po pewnym czasie Katarzyna podupadła duchowo i zachorowała. Wtedy objawiła się jej Matka Boża, a gdy nadal kobieta nie chciała pójść do monasteru, ciężko zachorowała, Bogarodzica objawiła się jej po raz kolejny i nakazała chorej,aby poszła do miasta i kupiła ikonę od pisarza Grzegorza. Katarzyna została powtórnie uzdrowiona, a przed ikoną zaczęły mieć miejsce cuda. Wieść o cudach Matki Bożej szybko rozeszła się po okolicy i 13 sierpnia 1641 r. uroczyście przeniesiono ikonę do Moskwy. W miejscu gdzie mieszkańcy uroczyście spotykali ikonę wzniesiono cerkiew, a w 1654 r. monaster nazwano „Strastnym” i tam też umieszczono cudotwórczą ikonę. Nazwa Ikony Matki Bożej „Cierpiąca” pochodzi od przedstawionych na niej postaci dwóch aniołów trzymających w dłoniach narzędzia męki Pańskiej.

Czytaj artykuł